Chełmiec 851 m n.p.m.

Chełmiec (niem. Hochwald) – szczyt górski wchodzący w skład Masywu Chełmca, będący częścią Gór Wałbrzyskich (Sudety Środkowe) i właśnie te pasmo górskie reprezentuje w Koronie Gór Dolnego Śląska.

Chełmiec wznosi się bezpośrednio nad okolicami Wałbrzycha. Jest najwyższym punktem w granicach administracyjnych Szczawna-Zdroju jednak zgodnie z aktualnymi pomiarami nie jest on najwyższym szczytem Gór Wałbrzyskich. Jego miejsce zajęła wyższa o ok 3m Borowa. Ze względu na swoją atrakcyjność postanowiliśmy umieścić go jednak na liście szczytów KGDŚ.

Chełmiec góruje ponad Kotliną Wałbrzyską, między Wałbrzychem, Boguszowem a Szczawnem (w granicach administracyjnych tej miejscowości znajduje się cały masyw). Według dawnych pomiarów miał wysokość 869 m n.p.m. i był najwyższym szczytem Gór Wałbrzyskich, przez co zaliczony został do Korony Gór Polski. Błąd pomiaru wynikał stąd, że punkt triangulacyjny pomiaru wysokości umieszczono na wieży widokowej, przez co góra „zrobiła się wyższa”. Po korekcie okazało się, że góra Borowa jest o 3 metry wyższa od Chełmca i ma szczyt na wysokości 854 m n.p.m. Pomiary wykonane przez zespół naukowców z AGH w Krakowie wykazały, że wysokość Chełmca wynosi 850,0 m n.p.m.

Chełmiec to wyraźnie dominująca kulminacja w wałbrzyskim krajobrazie. Wynika to z jego ukształtowania w formie kopuły, przez co jest łatwo rozpoznawalny, nawet z odległego o 70 km Wrocławia, jak i wyizolowania samego masywu w środkowej części Gór Wałbrzyskich.

Część szczytowa Chełmca zbudowana jest z permskich porfirów, niżej tworzą go dolno i górno-karbońskie piaskowce, zlepieńce, mułowce z pokładami węgla kamiennego – dawniej eksploatowanymi. W zboczach pd.-zach. występują żyły barytu. Ponadto występują tu: apatyt, kordieryt, kaolinit, illit i piryt.