Kłodzka Góra 757 m n.p.m.

Należy do głównego grzbietu Gór Bardzkich, stanowiąc jego zwornik (rozróg) z odchodzącymi w czterech kierunkach grzbietami. Przez wiele lat Kłodzka Góra uważana była za najwyższy szczyt Gór Bardzkich wchodząc również w skład Korony Gór Polski. Ostatnie pomiary wskazały jednak, że to właśnie Szeroka Góra jest tym faktycznym liderem. Ponieważ jednak szczyty te sąsiadują ze sobą w odległości ok. 500 m w Koronie Gór Dolnego Śląska umieściliśmy oba.

Na szczycie Kłodzkiej Góry znajduje się 35 metrowa wieża widokowa z które rozpościera się przepiękna panorama. Zobaczyć możemy Karkonosze, Góry Sowie, Masyw Śnieżnika, Góry Orlickie, Bardzkie a także Wrocław.

Na południe od Kłodzkiej Góry odchodzi główny grzbiet przez Jelenią Kopę, Grodzisko i Podzamecką Kopę do Przełęczy Kłodzkiej, gdzie łączy się z Górami Złotymi. Na północ odchodzi główny grzbiet przez Gajnik, Ostrą Górę, Przełęcz Łaszczową i Łaszczową, gdzie się rozgałęzia na kilka ramion. Na południowy zachód, w stronę Kłodzka odchodzi najdłuższy grzbiet z Jedlakiem, bezimienną kotą 615, Obszerną, Kostrą (503,2 m n.p.m.) i Szyndzielnią. Najkrótszy grzbiet z Szeroką Górą odchodzi na wschód, w stronę Lasek.

Na szczyt prowadzi żółty szlak pieszy wychodzący z Kłodzka. W XIX wieku będącym czasem rozkwitu turystyki na ziemi kłodzkiej, szczyt nie cieszył się uznaniem, ustępując popularności pobliskiej Ostrej Górze (751,7 m n.p.m.), która długo uważana była za najwyższy szczyt Gór Bardzkich.

Kłodzka Góra zbudowana jest z dolnokarbońskich szarogłazów i łupków należących do struktury bardzkiej.